Opis książki:
Wygodzki Stanisław (1907-1992), prozaik, poeta. Jako uczeń gimnazjum humanistycznego w Będzinie został usunięty przed maturą ze szkoły za działalność komunistyczną (1926) i skazany na 2 lata więzienia. Od 1930 współpracownik czasopism lewicowych, działał także w Polskiej Sekcji Międzynarodowego Biura Literatury Rewolucyjnej w Moskwie, gdzie opublikował zbiór wierszy Apel. Poezje (1933). Po wybuchu II wojny światowej przebywał w getcie w Będzinie. 1943-1945 więzień obozów koncentracyjnych: Auschwitz, Sachsenhausen-Oranienburg i Dachau. Po 1945 w Niemczech, od 1947 w Warszawie, gdzie 1947-1948 pracował w Ministerstwie Kultury i Sztuki, 1948-1953 był kierownikiem działu literackiego Polskiego Radia. W 1968 wyjechał do Izraela, gdzie zmarł. Opublikował m.in. zbiory wierszy: "Chleb powszedni" (1934), "Pamiętnik miłości" (1948), "Poezje" (1950), "Podróż zimowa" (Londyn 1975), "Pożegnanie" (Londyn 1979), dwujęzyczny "Wybór poezji" (Londyn 1987). "Liczne zbiory opowiadań", np.: W kotlinie (1949), "Pusty plac" (1955), "Upalny dzień" (1960), "Koncert życzeń" (1961), "Powrót na ziemię" (1967), wybór "Ba-mahavo" w języku hebrajskim (Tel-Awiw 1970). Powieści, m.in.: "Serca mego rodzeństwo" (1961), "Pieskin został pisarzem" (Londyn 1973). Sam autor "Pożegnań" pisał, że jego poezja wywodzi się "z tego wszystkiego co w literaturze polskiej, i nie tylko polskiej, było pochyleniem się nad niedolą ludzką, nad cierpieniem, osaczeniem, pogardą i nędzą. Z tej literatury się wywodzę i ku niej zmierzam, jej pragnę pozostać tak wiernym, jak długo pogarda, nienawiść, łaknienie krwi będzie tradycyjnym składnikiem społeczności ludzkich".