Opis książki:
Franciszek Ksawery Pruszyński (ur. 4 grudnia 1907, zm. 13 czerwca 1950) - polski publicysta, literat, dyplomata, przedstawiciel literatury faktu; brat Mieczysława. Absolwent gimnazjum jezuitów w Chyrowie (1927). Studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim. Wstąpił do organizacji Myśl Mocarstwowa. Drukował pierwsze artykuły w związanych z tą organizacją pismach: "Dniu Akademickim" oraz "Civitas Academica". Za przedmiot studiów wybrał niemieckie prawo średniowiecza, wykładane przez prof. Stanisława Estreichera. W 1929 został zastępcą asystenta u Estreichera. Podjął pracę w redakcji krakowskiego "Czasu" najpierw jako korektor, następnie autor przeglądów prasy zagranicznej, zaś od 1930 - autor reportaży (pierwszy - cykl reportaży z Węgier). W 1932 opublikował prorocze reportaże z Gdańska, które złożyły się na debiutancką książkę "Sarajewo 1914", "Szanghaj 1932". Był znany z lewicowych poglądów. W latach 30. publikował w piśmie "Bunt Młodych", redagowanym przez Jerzego Giedroycia i był członkiem środowiska młodych konserwatystów - piłsudczyków związanych z tym pismem. W latach 1936-1939 przebywał w ogarniętej wojną domową Hiszpanii. W czasie wojny na emigracji w Londynie. Po wojnie wrócił do Polski; w służbie dyplomatycznej, był związany z polską poetką Julią Hartwig, zginął w niewyjaśnionych do końca okolicznościach w wypadku samochodowym na terenie NRF wracając z placówki. Pochowany został na Cmentarzu Rakowieckim w Krakowie. Był jednym z najbardziej aktywnych i operatywnych reporterów polskich gazet. Zjawiał się w miejscach zapalnych - objętych wojną i okupacją, wszędzie, gdzie działo się coś ważnego.
|