Opis książki:
Jedna z najbardziej znanych sztuk Jerzego Szaniawskiego jest też dramatem najmniej typowym dla tego twórcy - miała charakter paraboliczny. Pokazywała tytułowe dwa teatry. Pierwszy z nich o nazwie "Małe Zwierciadło" był teatrem realistycznym, który starał się pokazywać wiernie rzeczywistość. W swoim repertuarze miał dwie sztuki, które były prawdziwymi słuchowiskami radiowymi Szaniawskiego, napisanymi przed wojną. Drugi teatr - "Teatr Snów" - miał charakter poetycki, pełen tajemniczych symboli. Utwór można odczytywać na wielu płaszczyznach. Pierwsza z nich to teatr o teatrze. Stawia pytania, czy dramat, i szerzej - cała twórczość artystyczna - powinien naśladować rzeczywistość (realizm), czy może kreować własne światy. Inna płaszczyzna dotyczy sytuacji sztuki w czasie wojny i po jej zakończeniu. W "Dwóch teatrach" pojawiają się nawiązania m.in. do powstania warszawskiego i wojennego poświęcenia młodego pokolenia. W tym kontekście postawione jest pytanie, czy sztuka realistyczna jest w stanie opisać te doświadczenia wykraczające poza obszar dotychczasowych wyobrażeń ludzkich. Współczesna historia przekroczyła możliwości rozumienia świata. Zatem trzeba uprawiać sztukę, która sięga po motywy z pozoru fantastyczne i nierealne. Dzięki nim można zrozumieć rzeczywistość.